De wereld van Single Malt Whisky volgens Willem Ham (vervolg)
Na een (mislukte) poging om alle “one hundred wines you must drink before you die” te verzamelen, ga ik een nieuwe uitdaging aan. Single Malt Scotch Whisky lijkt er bijzonder geschikt voor. Dit temeer ik regelmatig het genoegen heb om te genieten van enige voorlichting door de Continentaal-Europese Godfather van de Single Malt, de heer Willem Ham.
Willem heeft meer dan 1700 soorten Single Malt in zijn restaurant “Het Kompas” op Texel uitgestald (en zelf geproefd). De keuken van dit restaurant, die door Els Veeger wordt bestierd, kent eveneens een groot aantal gerechten dat door toevoeging van Single Malt een bijzondere smaak krijgt. Een uitdaging dus, waar ik nog enige tijd mee bezig zal zijn.
Willem Ham legt uit:
Highland Malt
The Northern Highlands
BEN WYVIS (1965 – 1977)
Genoemd naar de 1142 meter hoge berg.
Het plan was de Ben Wyvis single malt whisky te gebruiken in blended whiskies, omdat Invergordon in die tijd alleen Tamnavulin aan het bouwen was en geen andere malt distilleerderij had.
Ben Wyvis maakte deel uit van een groter plan om grotere voorraden aan te leggen voor de toekomst en om de malt whisky van Ben Wyvis om te kunnen wisselen met malt whisky van andere distilleerderijen. Bovendien waren de kosten relatief gering, daar men voor een groot deel gebruik kon maken van de graandistilleerderij.
Het malen van de gerst werd gedaan in de graandistilleerderij. De mash tun stond tussen de kolom stills en was goed voor twee ton malt per mash.
De distilleerketels, met een kapaciteit van 10.000 liter, heel weinig naar de normen van de industrie, hadden een eigen plaats, nu nog gemarkeerd door een gedenkplaat.
De spirit still was een duplikaat van de wash still met een water jacket en een heel korte lyne arm. De nek was heel dik en van een gemiddelde hoogte.
De gerst voor deze single malt whisky werd niet geturfrookt en de single malt whisky was tamelijk vol en zwaar als gevolg van de dikke nek van de ketels en de korte lyne arm.
De bedoeling was dat de malt whisky, andere malt whiskies in een blend niet zouden overheersen.
De smaak was zacht en rond met subtiele armoma’s.
De malt distilleerderij werd gesloten omdat de gemaakte hoeveelheden malt whisky toch te klein waren om economisch te produceren, bovendien had men bij Invergordon intussen Tulli-bardine, Bruichladdich en Deanston gekocht en was Tamnavulin in bedrijf gesteld.
Bij Invergordon liggen nog enkele vaten malt whisky, die zo kostbaar zijn dat er zelfs geen monsters van mogen worden genomen.
Het water kwam van de Castle Dobbie bron.
In 1879 was er ook al een Ben Wyvis distilleerderij bij de Cromarty Firth, die sloot in 1926.
De lagerpakhuizen waren nog tot begin jaren tachtig in gebruik door Scottish Malt Distillers Ltd en staan er nog altijd.
Wordt vervolgd.