Mijn vrouw is geboren in Eelde aan de grens tussen Drenthe en Groningen, is opgegroeid in Wolvega, een gemeente in Friesland aan de grens met Overijssel en woont nu sinds 23 jaar in Kleve aan de grens tussen Duitsland en Nederland. Mijn vrouw is dus duidelijk een “grensgeval “ die het beste uit verschillende culturen in zich verenigt. Mijn vrouw is derhalve niet bang voor de kredietcrisis.
Back to Basics
“Als ondernemer heb je nu de kans om eindelijk alle weerstanden tegen verandering in je bedrijf te overwinnen”, zegt zij. “Natuurlijk is een goed bedrijf altijd alert op ontwikkelingen, speelt daarop in en past het zich aan de omstandigheden aan. Toch maak je regelmatig compromissen omdat je “Rücksicht” wilt of moet nemen op de gevoeligheden van mensen, zeker in een tijd waar gekwalificeerde medewerkers niet voor het oprapen liggen.
Zolang het economisch voor de wind gaat, ontbreekt bij velen het inzicht dat juist zij door veranderingen worden geraakt en viert het “not in my back yard syndroom” hoogtij. Er is altijd een andere afdeling waarin eerst iets moet veranderen alvorens men zelf tot verandering kan overgaan.
In tijden van crisis zal in deze houding verandering komen omdat men beseft dat degene die vertraagt wellicht slachtoffer van deze tactiek kan worden. Het gevolg zal zijn dat men actief wijzigingsvoorstellen zal ondersteunen en ook zelf zal aandragen. Daarmee kom je in een situatie terecht zoals bij de opbouw van een bedrijf, waarin iedereen positief gestemd meedenkt over wat voor het bedrijf het beste is, en niet wat voor hem persoonlijk het beste uitkomt.
Natuurlijk zal de huidige situatie de nodige aanpassingen in denkpatronen vergen, vooral omtrent de theorieën van optimale (lees maximale) bedrijfsfinanciering. En wellicht gaan wij over naar een systeem waarin niet degene met de meeste schulden in het hoogste aanzien staat.
Nu de mensheid er blijkbaar achter komt dat de waarde van bezittingen (huizen, aandelen) niet allen maar kan stijgen maar ook kan dalen, zullen wij intuïtief teruggaan naar het aloude kasstelsel en onze beslissingen niet langer baseren op waardegroei maar op basis van “echte“ winst. Het hebben van schulden zal weer als een last worden gezien en niet langer als een lust (omdat zij fiscaal aftrekbaar zijn).
Mijn vrouw noemt zichzelf altijd een nuchtere noorderling, en u begrijpt dat in het verleden mijn zakgeld voor mijn gevoel altijd een beetje beperkt uitviel. Zij heeft mij echter verzekerd dat het juist daarom in de toekomst niet minder hoeft te worden.