Naar aanleiding van een lezing over cultuurverschillen ontving ik jaren geleden een mail met een buitengewoon interessante vraagstelling die mij gedwongen heeft de relatie tussen Duitsers en Nederlanders opnieuw te doordenken. De betreffende ‘brievenwisseling’ is nog steeds actueel zodat ik de inhoud met u wil delen.
E-mail die op ons kantoor is binnengekomen n.a.v. de lezing Nederlands-Duitse cultuurverschillen.
Geachte heer Strick,
Kort geleden heb ik met genoegen naar uw inleiding over zakelijke cultuurverschillen Duitsland-Nederland geluisterd. De volgende gedachte schoot mij nadien te binnen: wanneer de Nederlanders nu kennis nemen van Duitse cultuurelementen. En de Duitsers zich uiteraard gründlich voorbereiden op de Nederlandse cultuur elementen. Mijn vraag is dan: tot welk resultaat in de praktijk leidt dit dan? Neutraliseert deze wederzijdse voorbereiding bij voorbaat alle risico’s?
Ik ben benieuwd naar uw reactie.
Reactie
Een interessante vraag die u opwerpt.
In de natuurkunde kennen wij het fenomeen van interferentie, dus de gezamenlijke werking van meerdere gelijksoortige golven op dezelfde tijd en plaats. Daarbij kunnen zich verschillende verschijnselen voordoen, afhankelijk van de frequentie, amplitude en fase.
Er ontstaat een interferentiepatroon, waarbij plaatsen ontstaan met hogere intensiteit, wanneer de golven in fase zijn. Deze golven versterken elkaar en er ontstaat een ‘buikpunt’.
Er ontstaan ook plaatsen met een lagere intensiteit, of zelfs volledige uitdoving, waar de golven elkaar vernietigen. Er is dus sprake van een destructieve interferentie.
Op basis van uw theorie zou er dus sprake kunnen zijn van een interculturele destructieve interferentie. Dit zou mijns inziens echter vereisen dat er sprake zou zijn van gelijksoortige bewegingen. Dit wederom zou veronderstellen, dat zowel de Nederlandse als de Duitse kant over alle socio-culturele achtergrondinformatie van telkens het andere land beschikt.
Omdat dit echter onmogelijk is, is er geen sprake van ‘gelijksoortige bewegingen’ en zal het dus nooit tot een destructieve interferentie van nul komen.
Ikzelf kan erbij als voorbeeld dienen. Ik houd mij sinds ca. dertig jaar bezig met Nederland(ers) en de Nederlandse cultuur, ben getrouwd met een Nederlandse, lees het Financieele Dagblad, de Telegraaf en kijk het Nederlandse journaal. Maar ik lees echter geen Privé, Story etc. Derhalve mis ik ‘belangrijke’ informatie, die toch een groot deel van de Nederlanders bezighoudt. Ik kan dus niet adequaat reageren op de aldaar behandelde onderwerpen en daaruit voortvloeiende opmerkingen en uitspraken.
Met andere woorden: wellicht dat in deelsegmenten van een cultuur een ‘neutralisatie’ kan worden bereikt. Maar ook al doe je nog zo je best, je kunt niet alle risico´s van interculturele misverstanden uitsluiten.
Met vriendelijke groet,
Peter Strick
Reactie
Geachte heer Strick,
Dank voor uw reactie. Interessante invalshoek die u als jurist (naar ik aanneem) kiest.
Overigens, wanneer u de Telegraaf leest kunt u qua cultuurbeleving Story e.d. best missen. Op dit punt kunt u positiever zijn over de mate waarin u over “alle” sociaal-culturele informatie beschikt.
Ik zie met belangstelling uit naar uw volgende lezing.
Mvrgr.,