In deze reeks behandelen wij veel voorkomende mythen en legenden omtrent het Duitse
arbeidsrecht:
Heden de volgende stelling:
Beëindigingsovereenkomsten zijn voordeliger dan een ontslag
Dat is nog maar de vraag. Natuurlijk, wie geeft tijdens een sollicitatiegesprek graag toe dat hij door zijn vorige baas de laan uit is gestuurd. Een beëindiging met wederzijds goedvinden (Aufhebungsvertrag) klinkt daarentegen een stuk beter. Wie echter met het idee speelt zo’n Aufhebungsvertrag te tekenen, doet er goed aan alvast een nieuwe baan in het vooruitzicht te hebben of genoeg spaarcenten achter de hand, om zich drie maanden zonder Arbeitslosengeld te kunnen bedruipen. Want de uitkerende instantie, de Bundesarbeitsagentur, kent alleen dan vanaf de eerste dag van de werkloosheid een uitkering toe, als de werkloze m.b.t. het verlies van zijn betrekking geen blaam treft. Anders is het in het geval van verwijtbare werkloosheid: wie zijn baan door middel van een beëindigingsovereenkomst vrijwillig opgeeft moet rekening houden met een blokkering van zijn uitkering. Dit is niet van toepassing, indien een werknemer zijn betrekking tegen betaling van een afkoopsom ter beschikking stelt, als de werkgever tevoren met ontslag heeft gedreigd of ontslagen om bedrijfseconomische redenen onvermijdelijk zijn.
Meer weten over arbeidsrecht in Duitsland? Neem contact op met Gisela Surmann, Anja Romijnders of Torsten Viebahn, Fachanwälte für Arbeitsrecht.
Eerdere onderwerpen
• Wie ontslagen wordt, heeft automatisch recht op een ontslagvergoeding (zie ook JND 02-2011)
• Ontslagvergoedingen moeten met het bedrag van de ww-uitkering (Arbeitslosengeld) (zie ook JND 03-2011)
• In economisch moeilijke tijden mogen bedrijven het salaris van hun werknemers inkorten (zie ook JND 04-2011)
• Pas na drie waarschuwingen kan de baas opzeggen (zie ook JND 05-2011)
• Afzien van een proeftijd beschermt tegen voortijdig ontslag (zie ook JND 06-2011)
• Geen werkgever mag minder dan het onderhandelde cao-loon betalen (zie ook JND 07-2011)